Nie jestem zawodowym badaczem wody, więc nie wiem ile w tym prawdy, ale z drugiej strony nie mam też pojęcia, co znajduje się w takiej Kropli Beskidu albo innej Biedrowiance. Podoba mi się za to, że firmy wodociągowe zaczęły w końcu walkę o klienta, bo jakby nie patrzeć za wodę z kranu się płaci, a im więcej jej poleci, tym więcej kasy wpadnie do kieszeni takich firm. A wiecie ile kosztuje litr kranówki w Poznaniu? 0,004 zł. Mniej niż pół grosza. Zero w przybliżeniu. 100 razy mniej niż taki litr w butelce.
Dobra, ale muszą mieć jakieś podstawy, żeby nakłaniać nas do czegoś, co świadomie postrzegamy jako ryzykowne. No bo jak woda za twarda, to nam kamienie na nerkach wyrosną, a jak chlorowana to wrzody na żołądku i w ogóle zaraz zaczniemy świecić. No mamy jakiś taki dziwny lęk przed słowem 'pierwiastek' nie mówiąc już o ich nazwach. Ale to raczej wina pani od chemii i tego pokręconego Mendelejewa (nie można było prościej?).
No więc podstawy, żeby zmienić nasze myślenie o kranówie, są. I to mocne, bo wyniki badań mówią same za siebie. Jakiś czas temu Brita (ta firma od dzbanków, ale nie mojego) wystartowała z serią takich badań w największych miastach Polski. Najciekawsze wyniki zawsze dają ślepe testy - zasłaniają wam oczy i każą próbować. Okazało się, że smakowo i zapachowo trudno było ludziom odróżnić wodę z kranu od tej z butelek czy z filtra. I co ciekawe, im woda twardsza, tym smaczniejsza.
W ogóle twarda woda może źle wpływać na jakość prania, ogrzewanie w kaloryferach, nawet na to czy się dobrze umyjecie czy nie, ale nie na organizm, bo zawiera sporo więcej wapnia i magnezu, który - zwłaszcza w przypadku takich kawojebców jak ja - trzeba regularnie uzupełniać.
Ogólnie z badań wynika, że jest bardziej niż git. W kranówie nie ma żadnych bakterii, żadnego syfu z szamba, nawozów z pola, śmieci z lasu, niczego nie ma. Ale to nie Kononowicz jest autorem tych badań a poważne firmy laboratoryjne, więc można im wierzyć. Tym bardziej, że podobno mogę nawet wyrzucić mój ukochany dzbanek, bo filtr wcale nie zatrzymuje chloru, a zatrzymuje mi magnez, dzięki któremu po trzech kubkach kawy dziennie nie mam wieczornego zjazdu.
Ciekawą rzecz możecie zaobserwować w dyskontach, perfidnie zaglądając ludziom do koszyków. Pakują do nich najtańszą możliwą podróbę coca-coli, najtańsze soki, no i najtańszą wodę. Spoko, szukają oszczędności kosztem jakości. Ale nie wpadną na to, że zamiast nosić ją litrami na trzecie piętro kamienicy, taka sama albo lepsza leci im z kranu. Kwestia zmiany nastawienia i to właśnie próbuje się robić w Poznaniu.
Nie wszyscy pewnie uwierzą i nadal będą przepłacać za wodę w plastiku, ale to ich wybór. Ja wybieram kran.
Tak się rozpisałem o tej wodzie... Pijecie ją w ogóle? Bo znam takich, co nie tkną nawet.
